προτείνω ανεπιφύλακτα

GRAFFITO του Παύλου Μάτεση.

Κάπου (δε θυμάμαι που) είχα ακούσει γι' αυτό το νέο βιβλίο του Μάτεση, αλλά δε φανταζόμουν ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ και ΖΩΝΤΑΝΟ (!) είναι. Ένα μικρό βιβλίο 150 σελίδων (με μεγάλη γραμματοσειρά) που διαβάζεται απνευστί. Διασκεδαστικότατο -παρά το μακάβριο θέμα του- χαρίζει χαμόγελα ικανοποίησης στον, "καταδιωκόμενο" από τη σημερινή πολιτική, αναγνώστη. Ένας "αστικός ιός" γίνεται η αιτία να ...καθαρίσει η ζωή μας, ξεκινώντας τη δράση του -δικαίως- από το άσυλο των βο(υ)λευτοπατέρων μας, τη βουλή. Ένα συνεχές μπλέξιμο προσώπων, καταστάσεων και θεσμών, που με μαεστρία ο συγγραφέας καταθέτει προς τέρψιν του αναγνώστη. Το προτείνω ανεπιφύλακτα και το συνιστώ με το σαββατιάτικο πρωϊνό καφέ (για να σας πάει καλά το Σ/Κ, από Δευτέρα βλέπουμε).

__________________________________________

Υ.Γ. ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΧΕΤΟ (βαριέμαι 2η συνεχόμενη ανάρτηση): Όταν κάποιος "γκρινιάζει" συνεχώς για τα στραβά και ανάποδα που αντιμετωπίζει, εκτός του ότι μπορεί να καταντήσει κουραστικός ή γραφικός, το σίγουρο είναι ότι θα δημιουργήσει εχθρούς στον κοινωνικό του περίγυρο. Από τη στιγμή βέβαια που πιστεύει στο δίκαιο του καταγγελτικού του λόγου, και εφόσον έχει γράψει στ΄αρχίδια του τις "κοινωνικές αντιδράσεις", ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!. Αυτό που πονάει όμως, και πονάει πολύ, είναι όταν αντιμετωπίζει την άσχημη συμπεριφορά, την απόρριψη, την κοροϊδία και μερικές φορές το μίσος (το βλέπεις στα μάτια τους), από πρόσωπα που αγαπά πολύ, από πρόσωπα που ζει και παλεύει γι’ αυτά και που σίγουρα δεν μπορεί να τα γράψει στη λίστα του «κοινωνικού περίγυρου» … ας είναι … let it be, let it be