5/11/08

η φάπα (ή αλλιώς, γαμώ το μεταπτυχιακό σας)

Λογικά θα έπρεπε να έχω συνηθίσει.
Δεν θα έπρεπε να με πειράξει καθόλου.
Έλα όμως που δεν …
Έλα όμως, που η φάπα δημιουργεί πάντα την αίσθηση, τον πόνο, την ενόχληση της πρώτης φοράς.
Η πρώτη αποβολή.
Η πρώτη αποτυχία στις εξετάσεις.
Η πρώτη αποτυχία στην σχολή.
Η … επιτυχία στη χαζοδουλειά.
«…και βαπ και βουπ και τραλαριλαρώ…»
Δεν είστε δίκαιοι ρε μαλάκες.
Δεν είναι όλα βόλεμα και συμπλήρωμα, μαζί με διευκόλυνση καταστάσεων …
Κάπου υπάρχει και η πραγματική ανάγκη. Το ΘΕΛΩ, το ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ, όχι για να βγάλω λεφτά, να διοριστώ, να λουφάρω από τη δουλειά μου, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ…
Δεν πειράζει.
Είπαμε δεν είναι η πρώτη φορά.
Το φάρμακο το ξέρω και είναι πετυχημένο.
«Καβαλάω τη Ντόλυ μου και παίρνω τα βουνά…».
- ΠΑΜΕ ΝΤΟΛΥ

YG. H eikonizomenh doly dystyxws einai parel8on. H yparxoysa, ayth th stigmh, einai ths fylhs niva, 8orybwdhs, trwei poly kai olo to soi ths ta’xei me malakes kynhgoys… alla einai axiopisth kai den kollaei poy8ena.

Δεν υπάρχουν σχόλια: