Η δεκτικότητά μας στο ζενίθ της.Μας τυφλώνει, μας αποσπά από τα βλήματα δράσης που δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. «Ευσεβείς (σ)τόχοι» ασεβών πολεμοκάπηλων της ζωής μας.
Ανάθεμα την τύφλα σου ανθρωπάκο.
Ανθρωπάκο της καθημερινής επιβίωσης και της ισχνής διαβίωσης στο καβούκι που σου δώσανε αντιστάθμισμα για την παραγωγικότητά σου.
Ζεις για να πληρώνεις, έχεις ξεχάσει πια πότε έχεις πληρώσει για να ζήσεις.
Κάποιες στιγμές διαύγειας.
Πόνος, αυτοκριτική, προσπάθεια για αποφυγή μερικών βλημάτων.
Ένα άι σιχτίρ μαλάκες, αλλά ...μέχρι εδώ.
Όρθιος, καμαρωτός πάλι στο σκοπευτήριο -σαν έτοιμος από καιρό- να ξαναδεχτεί τα βλήματα της τηλετύφλας τους, τα βλήματα της απαξίωσής του, της κοροϊδίας του, της αδυναμίας του, της ΜΗ (ΑΝΤΙ) ΔΡΑΣΗΣ του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου