26/8/08

έλα ρε σε ξέρω (Δημοσιεύθηκε την Νοέμβριος 17, 2007)


Αλήθεια τι «τρυπάκι» κι’ αυτό να νομίζεις πως είσαι ΚΑΠΟΙΟΣ!
Νεοελληνική συνήθεια ή must της εποχής μας;
Εντάξει, άντε να είσαι στην Αθήνα να το παίζεις κάποιος και ο άλλος να ψυλλιάζεται ότι μπορεί να είσαι και κολλητός του Καραμανλή…,λέμε τώρα.
Αλλά να ζεις στην επαρχία, σε μια κωμόπολη, που ο καθένας σε γνωρίζει με το μικρό σου όνομα, και να το «παίζεις»: δεν λέει.Από τη στιγμή που γεννιέσαι αφήνεις ίχνη.
Τα πεπραγμένα σου είναι τελείως διάφανα.
Η κάθε σου κίνηση, η κάθε σου απόφαση καταγράφεται, και είναι προσβάσιμη ανά πάσα στιγμή από τον καθένα.
Ενας μικρός «big brother» (πριν την εποχή του) σε ακολουθεί σε κάθε σου βήμα.
Όλοι μας είμαστε μάρτυρες τέτοιων περιστατικών. Και όπως θα’λεγε και ο Λαζόπουλος μιμούμενος τις Λαρ’σινές γιαγιές του: «Ποιος αυτός; ιιιιιιιιι !!! Λες και δεν τουν’ ξέραμι τι κουμάσ’ είνι».
Με αυτά τα δεδομένα μου φαίνεται τελείως γελοία η συμπεριφορά ορισμένων που προσπαθούν να πείσουν για κάτι διαφορετικό.
Τραγελαφικές καταστάσεις που όμως –δυστυχώς- δεν μπορείς να τις συνηθίσεις:
Ενας καθηγητ(άκος)ης που όλοι βαριόταν στην τάξη του, τώρα ξαφνικά εμφανίζεται σαν Ο Επιστήμονας- Ο Παιδαγωγός.
Ένα υπαλληλ(άκος)ος, που φοβόσουν να του μιλήσεις, τώρα εμφανίζεται ως ο Σωτήρας της υπηρεσίας του.
Ενας ΔΕΗτζής που μετά από 35 χρόνια ξησίματος και μια γενναιόδωρη σύνταξη μέμφεται τους «τωρινούς» για τον τρόπο που διαχειρίζονται τον ενεργειακό πλούτο της χώρας (sic).
Ενας ΟΤΕτζής, που το μόνο σημείο που τον εύρισκες ήταν τα ΠΡΟΠΟτζήδικα και τα κωλάδικα, διαχειρίζεται με στόμφο και γλειώδη αυτοπεποίθηση την τύχη του τόπου σου και επιδεικνύει τα υπηρεσιακά του παράσημα…
Συμμαθητές –σκερβελέδες του κερατά- ξαφνικά… το καρναβαλίστικο κουστούμι με πείθει (;)
Φασισταριά του κερατά σε ιδέες, νοοτροπία και σκέψη, πανηγυρίζουν για την άνοδο της … αριστεράς (…τον Καρατζαφέρη σας)
ΧΑΡΑΜΟΦΑΗΔΕΣ!!!! ΜΠΙΝΕΔΕΣ!!!! ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ!!!!!
Ξεπορτίστε.
Βγείτε από τον μικρόκοσμό σας.
Ξελαμπικάρετε μαλάκεεες.
Μην κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας.
Σας ξέρουμε καλά.
Άει στο διάολο
Αυτά εν έτη 2007, προς το τέλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: